Wat als je hoofd zo vol zit, dat er niets meer bij kan? Dat je hoofd zo vol zit, dat je niet meer kan nadenken, dat je aandacht er niet meer goed kan bijhouden, dat je alles vergeet en je heel snel boos wordt? Zo’n vol hoofd, hebben veel kinderen (en ouders), alleen weten we vaak niet goed waardoor. We zien het gedrag van het kind (hij treuzelt) en reageren hier op (“schiet nou eens op”). Het lijdt tot veel frustraties, voor kind en ouder. Zo ook bij Tom, een jongen van 8 jaar, die alleen nog maar boos kon zijn, zo zei hij zelf. Zijn hoofd was ook vol.
Vaak liggen informatieverwerkingsproblemen ten grondslag aan een vol hoofd. Je kunt informatieverwerking zien als weggetjes in je hoofd (verbindingen). Er zijn snelwegen aangelegd; hier gaat de informatie snel (door ervaringen die je hebt opgedaan en vaardigheden die je heb geleerd) en er zijn omweggetjes, hier duurt het langer voordat de informatie op de juiste plek aankomt. Voor denken en begrijpen is dan meer tijd nodig.
Het kan helpen wanneer we begrijpen hoe de informatieverwerking van een kind verloopt, zodat we enerzijds kunnen kijken waar we wegen sneller kunnen maken (door oefening) en anderzijds rekening kunnen houden met dat wat nog moeilijk is en langzamer verloopt (ondersteuning).
Tom heeft zijn hoofd getekend, met allemaal weggetjes erin. Samen met zijn ouders en de leerkracht hebben we gekeken waar we hem konden helpen met oefenen en waar we hem wat meer tijd moesten geven om zijn eigen weggetjes te kunnen bewandelen. Tom is minder boos, zijn omgeving weet hem goed te helpen en Tom voelt zelf sneller wanneer zijn hoofd te vol is en hij even moet (bij)tanken.
