Wat als je iets naars overkomt?
In mijn praktijk zie ik kinderen (en ook ouders) die iets naars hebben meegemaakt. Een ingrijpende gebeurtenis, een intense of heftige gebeurtenis, waar je er vaak aan moet terugdenken terwijl je dat liever niet doet. Het zorgt er soms voor dat je minder goed slaapt, nachtmerries hebt, juist heel druk bent of heel rustig. Het maakt je soms boos, verdrietig of somber, en soms zorgt het er ook voor dat je minder goed eet of minder goed kan leren op school. De meeste mensen maken wel eens zoiets mee, sommige hebben er dan een tijdje last van, maar na verloop van tijd voelen ze zich weer beter. Maar anderen hebben er langdurig last van. Ze blijven er aan denken, durven niet meer op de plek te komen waar ze het hebben meegemaakt en of voelen zich naar. Dan is het fijn om er hulp bij te krijgen. Een van de manieren die hierbij kunnen helpen is EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing), een vorm van traumabehandeling. Het is best een beetje gekke therapie, door middel van oogbewegingen en het nadenken over het naars wat je is overkomen, kunnen de dingen waar je last van hebt (we noemen dat klachten) worden verholpen.
Veel mensen vinden dat best een beetje spannend, ze praten er liever niet over en willen er al helemaal niet meer aan denken, misschien wel omdat het voelt alsof ze dat niet aan kunnen. Met EMDR leer je juist om te wel aan te kunnen. De eerste keer is het spannend en moeilijk, maar steeds beter lukt het om er goed aan terug te denken, zonder dat het nog zo naar voelt. Ook krijg je er soms andere gedachten bij, zoals: het was niet mijn schuld, ik kon er niets aan doen, het was heel naar maar nu ben ik oké. Waar de nare gevoelens en gedachten eerst als een warboel door je hoofd gingen, voelt het na de therapie rustiger, alsof het netjes is opgeslagen achter in je hoofd. En dat is best wel fijn.
